Of’lunun biri iç anadolu bölgesinden bir köye gezmeye gitmiş. Köylüler buna nereli olduğunu sormuş. Bizim Oflu da ”Ofluyum” demiş. Köylüler bunu duyunca Ofluya;
– Sizin oradan çok imam çıkar, bizim köyde imam yok, gel bizim köyde imamlık yap, derler.
Bizim oflu itiraz eder;
– Ben imam değilim, imamlıktan anlamam, der.
Ama köylüler ısrar eder. Köyün muhtarı gelir ve Ofluya;
– Köyümde 81 hane var, her hane sana bir kuzu verir, der.
Hemem oradan köylünün biri atılır;
– Ya bende kuzu yok, bende bir dana vereyim, der.
Bizim Oflu bu lafları duyunca hemen kabul eder. Oflu işine başladıktan bir iki hafta sonra köylünün dikkatini çeker. Yeni imam dua bilmez, namazı bir tuhaf kıldırırmış. Hemen birkaç köylü müftünün yanına giderek müftüye şikayet ederler. Müftüde Cuma günü köye gelir. Cuma namazında oflu imamın arkasında safa geçer. İmam namazı kıldırırken iki kelime mırıldanıp secdeye yatarmış. Müftü arkadan öksürerek ikaz etmiş. Bizim Oflu kafasını hafifçe çevirip bakmış ve müftüyü görmüş. Tekrar dua okumaya başlamış. Duanın sonunda;
– 80 kuzu 1 dana, yarısı sana, yarısı bana, demiş ve secdeye yatmış.
Namazdan sonra köylüler müftünün yanına gelmişler ve;
– Sayın müftüm gördünüz mü nasıl namaz kıldırıyor, demişler.
Müftüde hemen cevap vermiş.
– Arkadaşlar, önce biraz bocaladı ama sonradan toparladı, demiş.