Nasreddin Hoca’nın evine bir gün üç molla misafirliğe gelir. Üçü de birbirinden oburdur. Hoca ne yemek çıkarırsa silip süpürürler. O kadar ki sahanlarda yemek bitince, bunu da “sünnettir” diye ekmekle iyice sıyırırlar. Bu sirada odaya Hoca’nın oğlu girer.
Mollalar Hoca’yı memnun etmek için:
– “Aman ne güzel çocuk. Adı ne bunun?” diye sorarlar.
Hoca: – “Adı Farzdır”, der.
Mollalar şaşırıp birbirlerine bakarlar:
– “Bu ne biçim isim Hoca Efendi?” derler. “Şimdiye kadar böyle bir isim hiç duymamıştık.”
Hoca hemen taşı gediğine koyar:
– “Ya sünnet diyeyim de onu da mı yiyesiniz?”