Evden habersiz denize gidip eğlenen çocuklardan biri boğulma tehlikesi atlatır. Neyse ki etrafta başkaları da vardır, yetişip çocuğu kurtarırlar. Kendine gelince ilk cümlesi: – Eğer poğulup da ölseydum var ya, akşa...
Adamın biri yolda bir çocuk görmüş. Adını sormuş. Çocuk tam adını söyleyecekken: – Dur dur! demiş adam. Ben tahmin edeyim senin adını. Sen sadece baş harfini söyle. Çocuk “Y” demiş. Adam başlamış saymay...
2 çocuk varmış mahallede ne olursa onlardan bilinirmiş. Cam kırılır, kavga olur, bir şey çalınır bunlardan bilinirmiş. Bir gün annesi şikayetlere dayanamayıp bu haylazları imama götürmüş. Hoca çocukları ayrı ayrı sorguya...
Adam evlenir, 10 sene geçer çocuğu olmaz. Yurtdışına göreve gider. Hanımından gelen mektupta hamile olduğu yazılıdır. Yurda döndüğünde ise hanımı doğurmuştur ama çocuk zencidir. Hanımına sorar: “Hanım ne sizin sülâ...
Baba evine gelen oğluna sormuş. Tarih sınavın nasıl geçti? Çocuk: -Pek iyi geçmedi baba.. Baba: -Neden ki ? Çocuk: -Suç öğretmenindi. Baba: -Neden ? Çocuk: -Çünkü öğretmen hep ben doğmadan önceki olayları sordu.....